وضعیت روان شناختی کارکنان زندان های استان خراسان رضوی

مقدمه: تاثیر روان­شناختی شرایط کاری بر سلامت کارکنان در طی دهه­ی گذشته به اثبات رسیده است. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت سلامت روان کارکنان زندان­های استان خراسان رضوی و تعیین میزان شیوع این اختلالات در بین این کارکنان انجام شد. روش­کار: در این پژوهش علی-مقایسه­ای 300 نفر از کارکنان زندان­های مشهد، تربت حیدریه، نیشابور، قوچان و کاشمر در سال 1391 با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها از فهرست تجدید نظر شده­ی نشانگان اختلالات روانی (scl-90-r) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (dass) استفاده شد. یافته­ها: بر مبنای نمره­ی شاخص شدت کلی (gsi) 73/43 درصد افراد، نمره­ی بالاتر از 7/0 دارند و مبتلا به اختلال روانی هستند. بر اساس ملاک­های طبقه­بندی scl-90-r 9/36 درصد افراد مبتلا به شکایات جسمانی،3/40 درصد وسواس، 3/35 درصد حساسیت بین فردی، 3/35 درصد افسردگی، 6/34 درصد اضطراب، 9/34 درصد پرخاشگری، 3/20 درصد ترس، 2/50 درصد پارانویا و 8/25 درصد روان­پریشی هستند. بین هیچ یک از متغیرهای جمعیت­شناختی با سلامت روان کارکنان زندان، رابطه­ی معنی­دار وجود نداشت. تقریبا در تمامی ابعاد scl-90-r بین کارکنان زندان قوچان و کارکنان سایر زندان­های استان، تفاوت معنی­دار دیده شد (05/0p<). نتیجه­گیری: میزان شیوع اختلال روانی کارکنان زندان­های استان خراسان رضوی نسبت به آمار ارایه شده برای گروه­های مختلف، در سطح متوسط و تقریبا به بالا قرار دارد که توجه بیشتر مسئولین را در این زمینه می­طلبد.